Ներողություն եմ խնդրում

 Ես ինձ խոստացել էի, որ իմ բլոգում երկար բարակ տեքստեր չեմ գրի, սակայն հանգամանքներն ինձ հասցրին... այլևս չդիմացա: Մուսաս սկսեց ինձ խեղդել:-DD

Վերջին օրերին ինձ համար մի շատ տխուր բան բացահայտեցի:

Փաստորեն ֆեյսբուքյան ընկերներիս մի մասը իրադարձություն (Event) ընդհանրապես չգիտի, թե ինչ բան է, մի մասը գիտի, բայց իրեն չի հետքրքրում, մի մասն էլ պարզապես նյարդայնանում է դրանցից: Ի դեպ, անգամ վերջերս ընկերներիս մոտ հարց առաջացավ, կարող ա ես այդ event-ներն ուղարկելով փող եմ աշխատում?:-D

Դե որպես ակտիվ երիտասարդ ես անպայման փորփրում գտնում եմ, փորձում եմ մասնակցել, և ավելին. երբ ինձ ուղարկում են, ես էլ ուղարկում եմ Ֆեյսբուքյան ընկերներիս: Սակայն երբ վերջերս շատերն ասացին, որ դրանք չեն ստանում, կամ չգիտեն թէ ինչ պետք է անեն ստանալու դեպքում ես որոշեցի մեկ ընդհանուր նամակով միանգամից բոլորին ուղարկել այս իրադարձության հղումը (15-ՐԴ ԱՅԼԸՆՏՐԱՆՔԱՅԻՆ ԱՐՎԵՍՏԻ ԱՄԵՆԱՄՅԱ ՓԱՌԱՏՈՆ Նորարար Փորձառական Արվեստի Կենտրոն(ACCEA/NPAK)

Ամենենահետարքիրն այն է, որ ավագ սերդի ներկայացուցիչներն այդ sms-ը ստացել, շատ հանգիստ հղումը նայել, պատասխանել էին ու իրենց ջնջել ընդհանուր նամակից, որպեսզի էլ ավելորդ տեղը ծանուցումներ (notifications) չստանան:

 

իսկ իմ հասկակիցները այդպես էլ չիմացան թե ինչ է կատարվում և  ինչ պետք է անեն:

Եվ ես բացատրում եմ թե ինչպես կարող են իրենց ջնջել ընդհանուր նամակից

Եվ կրկին գրում են`

Այստեղ ինձ փորձեց օգնել իմ ընկերուհին`

 

Եվ կրկին 

Ընդհամենը իրենց նամակների պատուհանի աջ կողմից այսպիսի մի գործողություն պետք էր անել, որը ես  2 ժամ բացատրում էի, բայց ապարդյուն: Քանի որ այս օրինակը սովորական նամակի բլանկից եմ հանել այստեղ չկա leave conversation, բայց իմ ուղարկած նամակի դեպքում դա կար և հեշտությամբ կարելի էր ջնջվել:

Այսպիսով 292 ֆեյսբուքյան ընկերներիս մոտավորապես 15-ն են, որ հետևում են ու ակտիվ մասնակցում են մշակութային  իրադարձություններին: Հիմա ես ինչ անեմ? ինձ կամրջից գցեմ? չէ լավ հանուն այդ 15 հոգու արժե ապրել:-DDDD

Մի խոսքով ես իմ արածից փոշմանեցի, ներողություն եմ խնդրում, էլ չեմ անի, խոստանում եմ:-(((((((((